پروتز

جمع بندی تمامی نکات قالب گیری در ایمپلنت

Rate this post

برای قالب گیری در ایمپلنت دو روش عمده اپن و کلوز یا تری باز و تری بسته وجود دارد که هر کدام برای خود مزایا و معایب و محدودیت هایی دارد.

روش اپن را بعنوان روش مستقیم یا پیکاپ نیز میشناسند و روش کلوزد را با عناوینی چون غیر مستقیم یا ترانسفر نیز نام میبرند.

بنا به شرایط بیمار و توانایی و تشخیص کلینیسین میتوان روش مناسب را برای یک قالب گیری موفق انتخاب کرد. در مورد فاکتور های دخیل در تصمیم گیری٬ میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 

دقت:
  • در مواردی که به دقت بیشتری نیاز است٬ میتوان از این روش استفاده کرد؛ از جمله این شرایط میتوان به تعداد بیشتر ایمپلنت ها و لزوم اسپلینت کردن آن ها اشاره نمود.
  • در بسیاری از مقالات دقت روش اپن و کلوزد مشابه ارزیابی شده٬ اما در مجموع اثر پذیری روش اپن نسبت به شرایط خطاساز کلینیکی را کمتر میدانند.

 

زاویه:
  • در مواردی که ایمپلنت ها نسبت به هم زاویه دارند٬ روش اپن بهتر است زیرا در روش کلوز خطای بیشتری به واسطه تغییرات و اعوجاج ماده قالب گیری ایجاد میشود. در مورد مقدار این زاویه جهت تصمیم گیری اعدادی بین 12 تا20 درجه ذکر می شود.

 

فضای بین قوسی:
  • در قالب گیری اپن جدا از اینکه معمولا کوپینگ های قالب گیری بلند تر است٬ نیاز به فضای مضاعفی جهت بستن و باز کردن اسکرو آن مورد نیاز است.در نتیجه در مواردی که فضای بین قوسی کافی وجود ندارد٬ یا در خلف دهان با محدودیت باز شدن دهان مواجهیم٬ تکنیک کلوزد کارتر و عملی تری به نظر میرسد.

 

نزدیکی ایمپلنت ها به هم٬ یا به دندان های مجاور:
  • در صورتی که پس از بستن کوپینگ های قالب گیری٬ نزدیکی زیادی بین آن ها با هم٬ یا با دندان های مجاور مشاهده شود٬ بدلیل عدم خارج شدن ماده قالب گیری از فضای کم٬ روش اپن ترجیح داده میشود.

 

شرایط عمومی بیمار:
  • در مواردی که تحمل مراحل قالب گیری برای بیمار به هر دلیلی٬ از جمله رفلکس گگ٬ اپیلیسی٬ تنگی نفس٬ کهولت٬ … سخت باشد٬ توصیه میشود به دلیل سادگی٬ سهولت و سرعت بیشتر از روش کلوزد استفاده شود.
  • همچنین در این تکنیک راحت تر میتوان پروسه قالب گیری را در نیمه راه٬ به هر دلیلی متوقف کرد.

 

خطاهای قالب ریزی:
  • قرارگیری مجدد کوپینگ ها در قالب و بستن آنالوگ ها و تهیه کست ٬ مراحلی هستند که میتوانند دقت نهایی را تحت تاثیر قرار دهند
  • در روش اپن خصوصا در نوع سالیدرایزد شده٬ میتوان کنترل بهتری روی این موارد داشت.
  • عدم جا زدن درست کوپینگ ها در روش کلوزد و چرخیدن کوپینگ ها هنگام بستن آنالوگ در روش اپن٬ از شایع ترین خطاهای این مرحله محسوب میشود.

 

نوع ماده قالب گیری:
  • اصولا پیس از انتخاب روش قالب گیری باید ماده مناسب برای آن برگزید اما گاهی در دسترس بودن یک ماده شاید یک فاکتور برای انتخاب تکنیک باشد
  • در روش کلوزد بهتر است از موتد سیلیکونی سافت استفاده شود٬ ولی در اپن برای ایجاد پیکاپ بهتر کوپینگ ها٬ مواد هارد کاربرد بیشتری دارند.

 

 

منابع:

  • با تشکر از دکتر مهدی جوان
  • گردآوری: گروه تحقیق و پژوهش آنتوس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.