تاریخچه دندان عقل
چندی پیش یکی از دنداپزشکان در ضمن اینکه راجع به موضوع بهداشت دندان و طرز جلوگیری از خرابی و فساد دندان گفتگو میکرد اظهار داشت که در این ایام افرادی که دندان عقل داشته باشند بسیار نادر شده اند.
غالبا میبینیم این دندان ها در سنی میروید که انسان به رشد عقلانی رسیده و به همین مناسبت هم آن را دندان عقل نام نهاده اند٬ این دندان در برخی اشخاص نمیروید و حتی در اروپا هم دیده میشود روییدن دندان عقل حکم استثنا را پیدا کرده است. که طبق بررسی های که انجام شد به نتیجه رسیدند که وضع زندگانی کنونی برخی افراد و احتیاج نداشتن به آن ها سبب شده که رفته رفته این دندان ها از بین رفته نمیرویند.
در این مواقع گفته شد نظریه داروین در این مورد هم صدق میکند اما همچنان برخی افراد این نظریه را نپذیرفتند و تاکید داشتند که مردم متمدن چون احتیاجی به عقل ندارند دندان عقلشان نمیروید ولی همچنان دندانپزشکان محقق و پژوهشگر بر این باور بودند که زندگانی کنونی و عادت هایی که برای ما تمدن کنونی ایجاد نموده همه باعث خرابی دندان است. استعمال دود و مشروب که امروز جز احتیاجات روز گذر است دندان را فاسد میکند و اگر گفته شود پیشرفت تمدن با بهداشت دندان نسبت معکوس دارد سخن گزافی نیست .
این سخن برای حاضرین تولید شگفتی نمود و گفتند تمدن که وسایل زندگانی را آسان نموده و انسان را نیرو داده که بر دشواری های طبیعت چیره چگونه میتوان باور کرد پیشرفت آن سبب فساد و خرابی دندان شود.این حرف تعلیمات روسو را بخاطر می آوردکه میگفت بازگشت به طبیعت ولی به قول پلتر خود روسو هم نمیتواند آنگونه که می گوید به طبیعت بازگردد٬ این حرف ها موضوع ندارد چرا باید اینگونه نظریات افراطی را اظهار نمود و از آن طرفداری کرد.
پزشکان چون دیدند نظرات آن ها بطور جدی مورد تکذیب قرار گرفتگفتند از این انکار نگرانی ندارند چون معتقد بودند فرجام کار به سود آن ها تمام میشود و هر اندازه تمدن کنونی بست و توسعه پیدا کند و مردم از اصول ساده و طبیعی دورتر شوند ٬ این روش در بهداشت آن ها تاثیر خواهد کرد . به قول معروف گذر پوست به بازار دباغان خواهد افتاد. اما از دانش و انصاف دور است حقیقت را پنهان کنیم و آنچه مصلحت است نگوییم:
برای اینکه دندان سالم بماند در درجه اول باید حالت عمومی بدن و یا به عبارت دیگر بهداشت شخص خوب باشد چون شخصی که بر فرض مشکل ترش کردن معده دارد امکان اینکه دندان های او سالم و خوب بماند بسیار ضعیف است بنابراین اولین شرط داشتن دندان خوب تندرستی عمومی است و پس از آن دندان ها باید استوار و محکم بمانند و این شرط زمانی حاصل میشود که دندان برای جویدن چیزهایی که سفت و سخت باشد به کار میوفتد اما اگر دندان را مثلا برای خوردن میوه از قبیل سیب و گلابی با پوست به کار نینداختند و خوراک های شما هم طوری بود که فعالیتی برای دندان تولید نکرد رفته رفته لثه ها ناتوان شده و برای و برای تحلیل آماده میشود.
وقتی سخن پزشک هوشمند به اینجا رسید٬ یکی از افرادی که جهاندیده بود گفت من در روستا افرادی را دیده ام که در سن 70 و 80 سالگی دارای دندان های بی عیب و خوب هستند و آثار کرم خوردگی و ناخوشی های دیگر در دندان های آن ها دیده نمیشود. این اشخاص عادات ندارند حتی دندان های خود را بعد از صرف غذا بشویند و از این همه خمیردندان هایی که هر روز در روزنامه ها تبلیغ میشود اطلاعی ندارند ولی با وجود میبینیم دارای دندان های سالم و بی عیب میباشند.
پزشکان این مثال را تایید کردند و تاکید کردند چون این مردم هر روز کار میکنند و برای تهیه مواد اولیه زندگی خود با طبیعت در تماس هستند و بنابراین تندرستی عمومی آن ها خوب است و بعلاوه دندان های آن ها برای غذای ساده و حتی جویدن نان هایی که دندان را به فعالیت وامیدارد بکار میافتد بنابراین اگر غیر از این بودی عجب نمودی ولی جان کلام اینجاست که با وضع کنونی و این زندگانی که ما آن را انجام نموده ایم چه باید کرد؟
برای مردم شهرنشین میسر نیست در بیابان ها زندگی کنند. این عادت و روش تغییر یافته فعلا برای این مردم کاری که میسر است این است که حتی الامکان از ورزش دندان خودداری نکنند.
منابع:
- برگرفته از کتاب تاریخ دندانپزشکی
- گردآوری: گروه تحقیق و پژوهش آنتوس
