جراحی های اندودنتیک به سه دسته اصلی تقسیم میشوند که شامل:
- انسیژن درناژ
- جراحی پری اپیکال
- جراحی تصحیحی
در اینجا قصد داریم اولین دسته از جراحی های اندودنتیک ینی انسیژن درناژ را بررسی کنیم.
- در ابتدا باید دقت شود از بین سه دسته ای که نامبرده شد٬ این مورد را فقط دندانپزشک عمومی میتواند انجام دهد و مابقی کارها را باید به دندانپزشک متخصص ارجاع داده شود.
هدف از این عمل چیست:
- هدف از این عمل این است که اگزودا و چرک تخلیه شود تا از فشار وارده کاسته شود و ناراحتی بیمار کم شود و به دنبال آن ترمیم آن ناحیه راحت تر انجام شود.
- عموما درمان آپسه اپیکال علامت دار با منشا پالپی از طریق همان دندان صورت میگیرد به جز دو موردی که باید انسیژن بدهیم:
- از طریق دندان امکان برقراری درناژ نباشد.
- آبسه های جداگانه وجود داشته باشد.
اگر تورم نرم و تموج داشته باشیم تخلیه چرک صورت میگیرد اما اگر تورم سخت و سفت باشد تخلیه خون و مایع سروزی داریم.
کنترااندیکاسیون های مربوط به آن چیست:
- افزایش B.T و C.T
- مصرف بیس فسفنات
- آبسه نزدیک یا داخل فضای آناتومیک
بیحسی ها:
- اصلی ترین بی حسی مربوط به تزریق بلاک است:
- مندیبل: خلف بلاک کانونشنال / قدام بلاک دو طرفه منتال
- ماگزیلا : خلف بلاک PSA / پره ماگزیلا بلاک اینفرااربیتال
از یک سری تکنیک های کمکی برای بی حسی ها استفاده میکنیم مانند :
- تزریق انفیلتره از محیط
- اسپری اتیل کلراید : برای انسیژن سریع
- اگر دو مورد فوق نشد : آرام بخش وریدی و نیتروز اکساید
- برش بصورت عمودی با تیغ شماره 11 انجام می دهیم. یک برش محکم با دربرگیری پریوست.
- اگر تورم وسیع تر بود میتوانیم مسیر درناژ را با یک هموستات از داخل بازشونده گسترش بدهیم.
- درن را به مدت 2تا 3 روز میتوانیم قرار دهیم.
- قرار دادن گاز آغشته به یدوفرم و بخیه زدن درن الزامی نیست.
گردآوری: گروه تحقیق و پژوهش آنتوس