مقالات عمومی

تشنج حین درمان دندانپزشکی

Rate this post

اگر بیماری به شما مراجعه کرد و قبل از درمان اشاره به این نکته داشت که سابقه تشنج دارد در اینجا بررسی میکنیم چه نکاتی را باید رعایت کنیم تا درمان به خوبی پیش برود.

عموما بیماران تشنجی تحت درمان با داروهای ضد تشنج نظیر: فنی تویین و لویتیراستام قرار می گیرند.

در قدم اول باید از بیمار تاریخچه دقیق در مورد نوع دارو و مقدار و نحوه مصرف بگیریم و اینکه بیماری به چه میزانی تحت کنترل است.

 

یادآوری میکنیم که بروز تشنج حین درمان دندانپزشکی اگرچه ممکن است باعث نگرانی زیادی در پرسنل مطب شود اما به ندرت یک اورژانس واقعی محسوب میشود و تنها نیاز به : مراقبت بیمار جهت جلوگیری از آسیب به خودش را دارد.

 

اگر تشنج رخ داد:
  • بیمار را در وضعیت سوپاین (supine position) قرار دهید.

 

  • توجه به وضعیت راه هوایی ضروری است. اگر انسداد راه هوایی داشتیم باید اقدامات لازم را انجام دهیم مانند مانور های : jaw thrust و     head tilt- chin lift  ممکن است دوره هایی از آپنه اتفاق بیوفتد که فقط لازمه راه هوایی باز باشد ولی اگر آپنه طولانی تر از 30 ثانیه شد باید BLS انجام بدهیم.

 

  • برخلاف باور عمومی قرار دادن یک شی بین دندان ها باهدف جلوگیری از گاز گرفتن زبان اقدامی خطرناک است و باید از آن پرهیز شود.

 

صرع وضعیتی یا Status Epilepticu:
  1. تشنج های پی در پی و مدام بدون توقف شایع ترین اختلال تشنجی منجر به مرگ است و سریعا باید با اورژانس تماس بگیرید.
  2. در این حالت باید بنزودیازپین تجویز کنید:
  • اگر بیمار IV line داره 5 میلی گرم در دقیقه تا 10 میلی گرم دیازپام به صورت IV تزریق میکنیم.
  • اگر IV line نداشت برای اثر سریع تر 3 میلی گرم در دقیقه تا 6 میلی گرم میدازولام بصورت IM تزریق میکنیم.
  • دقت کنید در حین تجویز این داروها ممکن است بیمار دچار اپنه شود پس باید آماده انجام BLS باشید.

بسیاری از بیماران بعد از خاتمه تشنج خواب آلود و یا بی هوش میشوند و علایم حیاتی در این دوره باید به دقت مانیتور شود و بیمار تا زمانی که کاملا هوشیار نشده است نباید مطب را ترک کند.

 

 

 گردآوری: گروه تحقیق و پژوهش آنتوس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.